O urządzaniu dziecięcych pokoi mówiliśmy nie raz – na przykład o kąciku do nauki, czy o komnacie dla księżniczki. Dziś jednak wchodzimy na głębszą wodę i bardziej niepewny grunt. Taki, na którym mimo doświadczenia w byciu rodzicem łatwo się wyłożyć. Mowa o aranżowaniu pokoju dla nastolatka. Tak, już przy słowie „nastolatek” potrafi powiać grozą. Nic to, jesteśmy tu z tobą i razem przejdziemy przez podstawy dokonania tego heroicznego czynu tak, żeby efekt zadowalał zarówno ciebie, jak i młodego człowieka.

Czy urządzić pokój nastolatka jest trudniej?

Odpowiedzi są dwie – tak i nie.

Gdy aranżujesz miejsce dla maluszka, to ty jesteś panią przestrzeni i budżetu. Nawet, jeśli angażujesz dziecko w jakimś stopniu w cały proces i tak ostatnie, decydujące słowo należy zawsze do ciebie. No i małe dziecko nie zna się na trendach i modach. Póki w pokoju jest kolorowo i przyjemnie, z pewnością jest zadowolone. Z nastolatkiem sprawa może być trudniejsza. Jakąkolwiek wizję aranżacji masz w głowie, twoje dziecko z pewnością ma swoją własną. Trudność polega na tym, aby złączyć obie wizje całą serią mniejszych lub większych kompromisów.





Z drugiej jednak strony, to jest też zaleta. Bo kilkunastoletni młody człowiek nie rzuci się na podłogę płacząc i kopiąc tylko dlatego, że nie podoba mu się odcień zasłon. Po prostu ci o tym powie. A jak coś mu nie będzie pasować czy zgadzać się z jego wizją, oj, wyrazi to na pewno.

O czym musisz pamiętać?

To nie będzie twój pokój. Nie ty będziesz w nim spać, uczyć się, czytać, grać, przyjmować gości. To pokój twojego dziecka, a w wieku lat kilkunastu jest to już ukształtowany młody człowiek, z pewnymi gustami i przyzwyczajeniami, z których część prawdopodobnie wniesie do dorosłego życia. Pozwól mu więc mieć decydujące zdanie w kwestii urządzania, o ile nie kłóci się to z budżetem, zasadami domowymi czy uczuciami innych. Nawet, jeśli uważasz coś za bezguście i obawiasz się, że nie będzie pasować do perfekcyjnej wizji, którą masz w głowie – odpuść. Skoro syn lub córka dobrze się z czymś czuje – niech ma. Na pocieszenie dodamy, że gusta zwłaszcza młodszych nastolatków bywają bardziej zmienne niż pogoda wiosną. Być może nawet dziecko przychyli się do twojej wersji, po wypróbowaniu własnej, pod warunkiem, że pozwolisz mu na samodzielną zmianę zdania, niczego nie narzucając.





Pamiętaj też o tym, że twoje nastoletnie dziecko ma przyjaciół. I że czasem może tych przyjaciół do siebie zapraszać. Tym bardziej ważne jest dla niego, aby pokój „sprawdził się” przed znajomymi. To wrażliwy wiek i opinia innych często liczy się bardziej niż logika. Obwiązujących wśród młodzieży trendów i mód chyba nie ma co próbować zrozumieć – jeśli nie czynią nikomu krzywdy, po prostu zaaprobuj i przeczekaj.

To co musi być w tym pokoju?

Z maluchem pod tym względem łatwiej – byle miał gdzie spać i gdzie trzymać zabawki. Co do miejsca zabaw, i tak rozwlecze swoje klocki i miśki po całym domu, choćby miał kącik do zabawy utworzony przez najlepszego paryskiego architekta. Nastolatek jednak będzie prawdopodobnie spędzał większość czasu w swoim pokoju. W nim spał, uczył się, może nawet i jadł. Dlatego musisz dostosować pomieszczenie do wszystkich tych potrzeb.





Łóżko, biurko i szafa to trójka niezbędników, które muszą się zmieścić choćby w najmniejszym pokoju. Łóżko musi być solidne, a dobrym pomysłem są takie w stylu surowym, bo żądny ekspresji nastolatek może je przerobić i przyozdobić po swojemu, wyrażając światu swój unikalny gust. Biurko musi być dostosowane do wzrostu, do tego odpowiednie krzesło z oparciem – gdy chodzi o młody kręgosłup, nie ma miejsca na kompromisy. Szafa powinna być funkcjonalna i z łatwością pomieścić wszystkie stroje i akcesoria, w taki sposób, aby nietrudno było wszystko znaleźć (jest wtedy szansa, ze bałagan nie zrobi się zbyt szybko).





Półki są koniecznością, zwłaszcza przy ograniczonej przestrzeni. Odpowiednio porozmieszczane zmieszczą nie tylko niezbędne książki i podręczniki, ale i pozwolą na ekspozycję kolekcjonowanych przedmiotów czy np. trofeów sportowych. Jeśli twoje dziecko ma jakieś hobby, zadbaj o to, aby w swoim pokoju miało warunki do rozwijania go. No, chyba że są to biegi długodystansowe, albo skok o tyczce. W innych przypadkach niewielki regał czy szafka na związane z zainteresowaniami akcesoria, materiały i narzędzia, oraz miejsce, w którym swobodnie może się swojej pasji oddawać, uszczęśliwią każdego nastolatka.

Twoja rola, jako osoby dorosłej, to przede wszystkim zadbanie o funkcjonalność i praktyczne rozwiązania. W kwestii decorum daj pole do działania dorastającemu dziecku. Być może urządzi się tak, że nie będziesz miała ochoty na odwiedzanie go w jego pokoju, ale o ile ono samo dobrze się w tym własnym azylu czuje – odpuść. A może właśnie nastolatek cię zaskoczy? I urządzi własne wnętrze tak, że poprosisz go zaraz o podobne przerobienie reszty domu? Po prostu daj mu kredyt zaufania – w tym wieku to bardzo ważne i może pozytywnie wpłynąć na wasze relacje.